“Τα παιδιά χρειαζονται το χρόνο και την ελευθερία να παίξουν. Το παιχνίδι δεν είναι πολυτέλεια. Το παιχνίδι είναι ανάγκη”.
Η παιγνιοθεραπεία είναι μία μορφή ψυχοθεραπείας που στηρίζεται στο οικείο κομμάτι της παιδικής πραγματικότητας: το παιχνίδι. Το παιχνίδι αποτελεί το κατάλληλο μέσο έκφρασης για το παιδί γιατι μπορεί να εκφραστεί καλύτερα, αφού η λεκτικοποίηση συναισθημάτων και εμπειριών είναι δυσκολότερη . Η παιγνιοθεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση παιγνιδιών με την παράλληλη εγκαθίδρυση σχέσης θεραπευτή-θεραπευόμενου. Ο θεραπευτής είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία του περιβάλλοντος όπου το παιδί θα μπορεί να εκφραστεί, να κατανοήσει καταστάσεις , να επεξεργαστεί εμπειρίες και συναισθήματα αλλά και να γίνει ικανό να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της καθημερινότητάς του. Η παιγινοθεραπεία εφαρμόζεται συνήθως σε παιδιά από 3-2 ετών χωρίς να αποκλείονται έφηβοι και ενήλικες με τις κατάλληλες προσαρμογές στις συνεδρίες. Το παιδί είναι ελεύθερο να επιλέξει όποιο παιχνίδι επιθυμεί από μία γκάμα επιλογών. Για το σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν : κούκλες, πλαστελίνη, πηλός, παραμύθια, ιστορίες, μουσική, επιτραπέζια παιχνίδια, παιχνίδια εκπαιδευτικά, παιχνίδια ρόλων, ζωγραφική.
Η παιγνιοθεραπεία είναι αποτελεσματική σε καταστάσεις πως : μαθησιακές δυσκολίες, διαταραχή διάσπασης προσοχής, υπερκινητικότητα, φάσμα του αυτισμού, άγχος, κατάθλιψη, χαμηλή αυτό-εκτίμηση, δυσκολίες στις κοινωνικές δεξιότητες, δυσκολίες έκφρασης των συναισθημάτων, δυσκολίες στην επικοινωνία , τραυματικές εμπειρίες (π.χ. διαζύγιο γονέων, κακοποίηση κτλ.)
Μέσα από την παιγνιοθεραπεία επιτυγχάνονται:
- Η αντίληψη της αυτοεικόνας του παιδιού
- Η ενίσχυση της αυτοεκτίμησής του
- Η επεξεργασία και διαχείριση των φόβων του
- Η αντίληψη διαφόρων καταστάσεων γύρω του
- Η διαχείριση επώδυνων καταστάσεων
- Η αναγνώριση και έκφραση των συναισθημάτων του
- Η ανακάλυψη των ικανοτήτων του και της δημιουργικότητάς του
- Η επεξεργασία και διαχείριση του άγχους του και των δυσάρεστων συναισθημάτων